Հայ մարդը իր կեցվածքով ապացուցում է, որ ինքը չի տրվում տարաբնույթ մանիպուլյացիաներին, վախի մթնոլորտին, սթափ է մտածում և ձգտում է արժանապատիվ խաղաղության, ոչ թե խայտառակ, ստորացուցիչ պահանջներ ներկայացնող ադրբեջանական խաղաղության:
Հայեր ջան, Գյումրիյում Վարդավառի կադրերը նայելուց հետո ուզում եմ երկու տող գրել:
Ռադեցկու մարշը գրվել է Յոհան Շտրաուս Ավագի կողմից՝ որպես ողջույն ֆելդմարշալ Յոհան Ջոզեֆ Վենզել Ռադեցկու զորքերին, որոնք վերադառնում էին Իտալիայում ապստամբությունը ճնշելուց հետո՝ «ի պատիվ մեծ գեներալի (հիմա ու՞մ նկատի ունեն ???!!!) և կայսերական բանակի»:
Վերևի նկարում պատկերվածը հայտնի ադրբեջանցի հայատյաց բլոգեր է, իսկ դրա «տակինը»` լենինականցի ներկայացող մի երկոտանի արարած է, ով այդ վերևում պատկերվածի հետ, իբր, զրուցում է ու արժանանում ազերու գովասանքին:
«ՀայաՔվե»-ն թափ է հավաքում և հիացնում է ՀՀ քաղաքացիների վճռականությունը սեփական կարծիքը նախաձեռնության տեսքով ներկայացնելու իմաստով։ Շատ քաղաքացիների հետաքրքրում է, թե ինչու է սահմանված քվեների 50 հազար թիվ առաջին փուլի և 300 հազար հնարավոր երկրորդ փուլի համար և ինչպիսի նման կարգավորումներ կան աշխարհի այլ երկրներում։
Երեկ Հայաստանում նշվում էր Սահմանադրության օրը, մենք ստիպված էինք մեկ օրով կանգնեցնել «Հայաքվե»-ի ստորագրահավաքը, սակայն «Հայաքվե»-ի շուրջ կրքերը շարունակում էին թեժանալ։
Ադրբեջանը պետական սահմանի մասին համաձայնագիր ունի միայն ՌԴ-ի հետ։ Մյուս երեք ցամաքային հարևանների՝ Վրաստանի, Հայաստանի Հանրապետության ու Իրանի հետ նման համաձայնագրեր չունի, այսինքն, այդ սահմանները փաստացի կամ պայմանական առկա են, բայց դրանք «միջազգայնորեն ճանաչված» չեն, քանի դեռ չկա «պետական սահմանի մասին» միջպետական համապատասխան համաձայնագիր...